Manchester - Berlin lubi deszcz (A Berlino piace la pioggia)

Il silenzio di nuovo mi ha risvegliato, la notte insonne ancora una volta. Mi circonda il letto troppo grande mi copre una coperta troppo grande. Banalità delle mie lacrime… A Berlino piace la pioggia. Non tornerai più qui… Io ogni volta più fortemente Stringo la nostra foto nelle mie mani. Il tempo ci ha sconfitto così facilmente. Non mi è rimasto niente… Niente… Ricordo quel giorno a Sopot* Tirava il vento freddissimo. Guardavo direttamente nei tuoi occhi Ora so… l’ultima volta. Banalità delle mie lacrime… A Berlino piace la pioggia. Non tornerai più qui… Io ogni volta più fortemente Stringo la nostra foto nelle mie mani. Il tempo ci ha sconfitto così facilmente. Non mi è rimasto niente… Niente… Io ogni volta più fortemente Stringo la nostra foto nelle mie mani. Il tempo ci ha sconfitto così facilmente. Non mi è rimasto niente… Niente… Io ogni volta più fortemente Stringo la nostra foto nelle mie mani. Il tempo ci ha sconfitto così facilmente. Non mi è rimasto niente… Niente… *città in Polonia del nord, vicino al Mar Baltico

Znów obudziła mnie ta cisza, kolejny raz bezsenna noc. Za duże mnie otacza łóżko, za duży mnie przykrywa koc. Banał moich łez... Berlin lubi deszcz. Już nie wrócisz tu... Ja za każdym razem mocniej ściskam nasze zdjęcie w dłoniach. Czas tak łatwo nas pokonał. Nie zostało mi już nic... Nic… Pamiętam tamten dzień w Sopocie wiał taki bardzo zimny wiatr. Patrzyłem prosto w Twoje oczy, teraz już wiem… ostatni raz. Banał moich łez.. Berlin lubi deszcz. Już nie wrócisz tu… Ja za każdym razem mocniej ściskam nasze zdjęcie w dłoniach. Czas tak łatwo nas pokonał. Nie zostało mi już nic... Nic… Ja za każdym razem mocniej ściskam nasze zdjęcie w dłoniach. Czas tak łatwo nas pokonał. Nie zostało mi już nic... Nic… Ja za każdym razem mocniej ściskam nasze zdjęcie w dłoniach. Czas tak łatwo nas pokonał. Nie zostało mi już nic... Nic…

[tradotto da Klaudia Adamkiewicz]